ท่องที่ยวน้ำตกแม่รีวาและน้ำตกเรวา

น้ำตกแม่รีวาและน้ำตกเรวา สำหรับการท่องเที่ยวที่ยอดขาโมโกจูต้องบอกเลยว่ากว่าจะได้ขึ้นไปนั้นมันไม่ง่ายเลยเพราะหลายคนที่จะออกทริปนีต้องใช้เวลาในการจองกว่าสี่ถึงห้าปีกว่าที่จะได้มาเดินโมโกจูหรือบางคนก็อาจจะมากกว่านั้นและก็ยังมีอยู่อีกหลายคนที่ยังไม่สามารถจองได้เลยสักครั้งกบยอดเขาที่เป็นชื่อเรียกภาษากระเหรี่ยงว่าโมโกจูที่แปลว่าคล้ายเหมือนฝนจะตก

ซึ่งเป็นยอดเขาที่มีความสุงจากน้ำทะเลปลายกลาง1,964เมตรกับการเดินฝ่าพงไพร

ในช่วงฤดูหนาวของประเทศไทยและเราก็ได้เดินทางมาถึงยังแคมป์แม่เรวาสี่กิโลเมตรจากแคมป์แม่กระสาที่ทางเข้ากับภาพของลำธารที่ตัดผ่านแคมป์ที่ดูเหมือนจะมีอาการเย็นตั้งแต่ในช่วงบ่ายยังถือว่าแรงยังเหลือในช่วงเวลานี้

โดยการเดินทางของวันนี้มันก็ดูเหมือนว่ายังไม่จบง่ายๆเพราะถึงเราจะดรอปเป้เอาไว้ที่แคมป์แห่งนี้แล้วแต่จะเดินไปยังน้ำตกแม่รีวาที่อยู่ไกลออกไปกว่าสี่กิโลเมตรก่อนที่จะกลับมายังแคมป์งในช่วงเวลานี้จึงเป็นช่วงเวลาที่พักผ่อนและตั้งแคมป์ให้เรียบร้อยสำหรับการเตรียมตัวเพื่อเข้าสู่เส้นทางการไปน้ำตกแม่รีวา

นอกจากนี้เจ้าหน้าที่ก็ได้นำพาทุกคนไปยังเส้นทางของน้ำตกแม่รีวาในขณะที่พี่ชายของเราก็เริ่มอาการเหนื่อยล้าออกมากับวันแรกที่ยังปรับตัวไม่ค่อนได้แต่ด้วยการที่เป็นนักวิ่งอยู่ประจำวันก็ดูไม่น่าจะมีปัญหาเท่าไหร่นักเราคิดว่าทุกๆครั้งที่ได้มาเดินเข้าป่าและขึ้นเขาก็มักจะทำให้เราได้พบเจอกับตัวเองในอีกรูปแบบหนึ่ง

ซึ่งมันเป็นคนเดียวกับเราในค่ายลูกเสือเมื่อครั้งอดีตที่ดูจะเป็นตัวตนของอดีตที่น่าจดจำแต่เรากลับไม่ได้สานสัมพันธ์ในตัวตนรูปแบบนี้เท่าไหร่นักมันดูเป็นเรื่องแปลประหลาดที่คนเราชื่นชอบในอดีตของตัวเองแต่ก็ยังไม่มีโอกาสได้กลับไปยังจุดนั้นสักเท่าไหร่

แต่เมื่อครั้งใดที่เราได้เดินทางกลับมายังตัวตนภาพธรรมชาติตรงหน้าก็ยังไม่เคยได้เปลี่ยนไปแต่สิ่งที่เปลี่ยนไปนั้นก็คือไม่มีใครบังคับให้เรามาดังเช่นทิวทัศน์ในบรรยากาศน้ำตกที่อยู่ตรงหน้าที่ไม่ได้มีเพียงแค่ความสวยงามให้กับนักเดินทางที่อยู่ในป่า

ดังนั้นมันจะดูเหมือนจะเป็นสิ่งที่ขัดเกลาให้เรารู้จักความสุขเล็กๆที่มีธรรมชาติเป็นที่ตั้งฟ้าได้มืดลงอีกครั้งได้เข้าสู่ค่ำคืนที่รายล้อมไปด้วยคนแปลกหน้ากับการเตรียมมื้ออาหารร่วมกันเพื่อละลายความสัมพันธ์ให้เปลี่ยนไปพร้อมกับความจริงใจภายในป่า

สนับสนุนเรื่องราวโดย  สมัคร gclub ไม่มีขั้นต่ำ